گنجور

شمارهٔ ۱۲۲

اگر نه احتراز از شادی اغیار می‌کردم
به هرکس می‌رسیدم، شکوه‌ای از یار می‌کردم
ز من، بی‌رحمی‌ات کس نشنود؛ چون پیش ازین مردم
تو را بی‌رحم می‌گفتند و، من انکار می‌کردم!
به امیدی، که فردا پیش او گویند حال من
به آه و ناله دوش احباب را بیدار می‌کردم
خوشا روزی که چاک سینهٔ اهل محبت را
چو می‌دیدم، خیال رخنهٔ دیوار می‌کردم
اگر طبعش ز من آزرده شد، آذر سزای من
چرا در بزم او، بدگویی اغیار می‌کردم؟!

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

اگر نه احتراز از شادی اغیار می‌کردم
به هرکس می‌رسیدم، شکوه‌ای از یار می‌کردم
هوش مصنوعی: اگر نگران نبودم که شادی دیگران را تحت تاثیر قرار دهم، هر کس را که می‌دیدم از مشکلات و مصایب عشق خود شکایت می‌کردم.
ز من، بی‌رحمی‌ات کس نشنود؛ چون پیش ازین مردم
تو را بی‌رحم می‌گفتند و، من انکار می‌کردم!
هوش مصنوعی: کسی از بی‌رحمی تو چیزی نمی‌شنود؛ چرا که قبلاً مردم تو را بی‌رحم توصیف می‌کردند و من این موضوع را رد می‌کردم!
به امیدی، که فردا پیش او گویند حال من
به آه و ناله دوش احباب را بیدار می‌کردم
هوش مصنوعی: با امید اینکه فردا برای او بگویند که من شب گذشته با آه و ناله حال خود را برای دوستانم تعریف می‌کردم.
خوشا روزی که چاک سینهٔ اهل محبت را
چو می‌دیدم، خیال رخنهٔ دیوار می‌کردم
هوش مصنوعی: روزهایی را من آرزو می‌کنم که وقتی چاک‌های سینهٔ عاشقان را می‌دیدم، به یاد نفوذ در دیوار می‌افتادم.
اگر طبعش ز من آزرده شد، آذر سزای من
چرا در بزم او، بدگویی اغیار می‌کردم؟!
هوش مصنوعی: اگر او از من ناراحت شده، چرا من در مهمانی‌اش به بدگویی از دیگران پرداختم؟!