هوش مصنوعی: دلی جوان و پرشور مانند آفتاب، وقتی عارف یا استادش را یک شب در خواب می‌بیند.

هوش مصنوعی: دل من از حیرت تو به شدت در غم و اندوه فرو رفته است و از تو می‌خواهم بگویی که در این وضعیت چگونه می‌توانم زندگی کنم.

هوش مصنوعی: در غیبت تو، شمع وجودم را روشن کرده‌ام و در غم و حیرتی که از دوری‌ات دارم، به سوز و گداز افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: در اینجا، من از حیرت و تعجب به این نقطه رسیده‌ام که می‌خواهم بفهمم راز کار تو چیست. می‌توانی آن را دوباره برای من توضیح دهی؟

هوش مصنوعی: پیر می‌گوید که من در حیرت و بی‌خبری به سر می‌برم و دائم خود را در فکر و تردید غرق کرده‌ام.

هوش مصنوعی: ما در عمق این زندان و چاه، از شما حیرت‌زده و گیج هستیم. این مکان برای ما خیلی نامعلوم و سردرگم‌کننده است.

هوش مصنوعی: یک ذره از شگفتی و تعجب در دل من بیشتر از صد کوه سنگینی و وزن دارد.