هوش مصنوعی: مردی به کنار دریا رفت و از آن پرسید که چرا رنگش آبی یا کبود است.

هوش مصنوعی: چرا لباس سیاه به تن کرده‌ای؟ هیچ آتش‌سوزی وجود ندارد، پس چرا اشک می‌ریزی؟

هوش مصنوعی: دریا به آن دل نیکو پاسخ داد که از دوری دوست، دچار اضطراب و نگرانی است.

هوش مصنوعی: به خاطر نامردی او، من هم مثل او نیمی از وجودم را فراموش کرده‌ام و به همین خاطر برای نشان دادن درد و رنج او، لباس نیلی بر تن کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من با لب‌های خشگ نشسته‌ام و از شدت عشق در حال مستی هستم، آتش عشق باعث شده است که آب درونم به جوش بیاید.

هوش مصنوعی: اگر حتی یک قطره از آب حیات او را بیابم، جاودانه و زنده خواهم شد و در درگاه او قرار می‌گیرم.

هوش مصنوعی: اگر نبود عشق، هزاران انسان خشک و بی‌احساس مانند من روز و شب در راه او می‌میرند.