عطار » الهی نامه » بخش شانزدهم » المقالة السادس عشر

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>پسر گفتش که هرگز آدمی زاد</p></div>
<div class="m2"><p>ندیدم ز آرزوی ملک آزاد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>نمی‌دانم من از مه تا بماهی</p></div>
<div class="m2"><p>کسی را کو نخواهد پادشاهی</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>کمال ملک نتوان داد از دست</p></div>
<div class="m2"><p>که بهر ملک تن جان داد از دست</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>نکو گفت آن حکیم مشتری فش</p></div>
<div class="m2"><p>که گر شاهی بوَد روزی بوَد خوش</p></div></div>

جواب پدر

پسر گفتش که هرگز آدمی زاد
ندیدم ز آرزوی ملک آزاد
نمی دانم من از مه تا بماهی
کسی را کو نخواهد پادشاهی
کمال ملک نتوان داد از دست
که بهر ملک تن جان داد از دست
نکو گفت آن حکیم مشتری فش
که گر شاهی بود روزی بود خوش

المقالة السادس عشر

پسر گفتش که هرگز آدمی زاد

نمی‌دانم من از مه تا بماهی

کسی را کو نخواهد پادشاهی

کمال ملک نتوان داد از دست

که بهر ملک تن جان داد از دست

نکو گفت آن حکیم مشتری فش

که گر شاهی بوَد روزی بوَد خوش

المقالة السادس عشر

اطلاعات