هوش مصنوعی: کسی که سر دارد، به تو نمی‌رسد و کسی که جاه و مقام دارد، جایگاه تو را در نمی‌یابد.

هوش مصنوعی: هر کسی که در جایگاه فقر زندگی کند و از مقام و مرتبه‌ای برخوردار نباشد، نمی‌تواند به بالا و مقام شما دست یابد.

هوش مصنوعی: هر کسی که در خود و درونش فکر کند و مراقب خود باشد، می‌تواند به نتایج بهتری دست یابد. اما اگر او از مسیر درست خارج شود و به دور خود بچرخد، به هدفش نخواهد رسید.

هوش مصنوعی: اگر کسی مانند یوسف در چاه باشد، هیچ خواجه‌ای (آقایی) نمی‌تواند به او خدمت کند و به او کمک برساند.

هوش مصنوعی: هرکس که به یک ذره از عرش بزرگ پناه ببرد، اگر پناهی برای تو در نظر گرفته شده باشد، به تو نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر عرش (بالاترین مقام و رتبه) هم کرسی‌ای در زیر پا بگذارد، هیچ‌گاه دستش به زلف مشکی تو نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: اگرچه خورشید در عرش (آسمان) قرار دارد، نوری که از چهره‌ات می‌تابد، به آن نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: نیمه‌ای از گردونهٔ چرخ به خاطر این می‌چرخد که بر لبه‌ی کلاه تو نمی‌تواند برسد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که هیچ‌کس نتوانسته قلبت را بشکند، هیچ‌کس نمی‌تواند از قدرت و نیروی تو بگوید.

هوش مصنوعی: تا زمانی که نسیم صبحگاهی به شمع درون شب نرسد، آن شمع نمی‌سوزد و روشنایی ندارد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که کسی نتواند به بلندی و عظمت مانند فلک بگردد، به بارگاه تو نخواهد رسید.

هوش مصنوعی: تا زمانی که کسی به خاطر فراق و دلتنگی از عشق جان ندهد، نمی‌توانی از طعم تلخ عشق و درد آن عذرخواهی کنی.

هوش مصنوعی: اگر عطار به یکتایی و زیبایی موی مشک نرسد، از زلف تو هم به او نخواهد رسید.