هوش مصنوعی: هرگز نمی‌توان نام وصالش را بر زبان آورد و اگر کسی این نام را بر زبان بیاورد، نمی‌دانم که چه بر سر جانش می‌آید.

هوش مصنوعی: وصال او مانند گوهری گرانبها و ارزشمند است که در دریا قرار دارد و رسیدن به او به سادگی امکان‌پذیر نیست.

هوش مصنوعی: دیشب کسی که خوشحال و سرمست بود، از در وارد شد و همه آرامشم را از من گرفت.

هوش مصنوعی: زلفش را ریخت و به حالت ناشیانه‌ای افشاند، دل مرا برد؛ شکلی که هیچ‌کس دیگری نمی‌تواند همچو آن را ببرد.

هوش مصنوعی: دل من تا زمانی که از او آگاه بود، به طور پنهانی راهی به سوی او پیدا کرد.

هوش مصنوعی: موهای او به گونه‌ای است که به خوبی می‌تواند با صف کافران درآمیزد، پس دربارهٔ زیبایی و جذابیت او صحبت کن که چه تأثیری در ایمان دارد.

هوش مصنوعی: از آسمان، زیبایی چشمان او همچون نرگس، در دل انسان نیرنگ می‌آفریند و این اثر انسانی را به سوی خود جذب می‌کند.

هوش مصنوعی: ذره‌ای از نور خورشید زیبایی چهره‌اش به آسمان می‌تابد و درخشش آن به زمین می‌رسد.

هوش مصنوعی: لبان او مانند جواهری درخشان است که زیبایی لاله‌ها و باغ‌های گل را دوچندان می‌کند.

هوش مصنوعی: به او گفتم، ای عزیزم، کسی در این مسیر سخت جدایی جان و جهانش را از دست ندهد.

هوش مصنوعی: گفت جان در مسیر ما باز است و این بدان معناست که جان واقعی همان جانانی است که از تو گرفته شده است.

هوش مصنوعی: وقتی دل عطار این نکته را شنید، جانش را به او سپرد و به فرمان او عمل کرد.