هوش مصنوعی: هر دردی که معشوقم برای من بفرستد، به دلم آرامش و شفا می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر دردی که او دارد، داروی دل من باشد، پس سزاوار است که او درد زیادی به من بفرستد.

هوش مصنوعی: اگر لحظه‌ای بدون او از دل شکوایه‌ای کنم، کسی نیست که بداند چه درد و غمی برایم به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: اگر در عشق او جانم را فدای او کنم، هزاران جان دیگر را برای او تقدیم می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر در پی جستجوی وصل او باشم و در این راه به دریا فرستاده شوم، ناامید و خسته در دلم نشسته خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر از راز او چیزی بگویم، بر اثر غیرت او ممکن است مرا به دار بفرستد.

هوش مصنوعی: وقتی که در مکان عبادت لحظه‌ای حاضر نمی‌بیند، مرا به سوی میخانه می‌فرستد.

هوش مصنوعی: وقتی که نمایشی از فریب را در آغوش خود مشاهده کند، لباس چرمی من را می‌سوزاند و کمربندم را به سمت من پرتاب می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی که کافر به نفس خود نگاه کند، آن را به آتشگاه دشمنان می‌فرستد.

هوش مصنوعی: به میخانه می‌بردم تا مست شوم و با هزاران درس و عبرت، به بازار می‌فرستد.

هوش مصنوعی: وقتی بی‌کارم، دنیا از من غافل می‌شود و سپس به دنبال کار من می‌افتد.

هوش مصنوعی: وقتی به اندازه‌ای در خدمت و کارم پیشرفت کنم که شایسته باشد، او مرا به تنهایی پیش عطار می‌فرستد.