هوش مصنوعی: اگر هر سخن‌گوی، سخنانش را بر اساس عقل تنظیم کند، هیچ شکی در درست بودن آن سخن نخواهد بود، زیرا این نوع سخن کمتر به گوش مردم می‌رسد.

هوش مصنوعی: راز عالم در دل من است و من از نادانی مردم نمی‌توانم آن را بیان کنم. اگر تو لیاقت و شایستگی این را داشتی، آن را به تو می‌گفتم.

هوش مصنوعی: چند بار می‌خواهی درباره راز دل صحبت کنی؟ بهتر است آن را بگویی، زیرا اگر تو آن را نگویی، من هم نمی‌توانم به تو بگویم.

هوش مصنوعی: افرادی وجود دارند که به راحتی از من پرسش می‌کنند و پاسخ‌های مرا بدون فکر و تأمل قبول می‌کنند. حتی اگر من بگویم که از خر صحبت می‌کنم، باز هم به من اعتماد می‌کنند.

هوش مصنوعی: کسی را پیدا کن که وقتی اسرار را بشنود، از من متوجه شود و هر لحظه برای او اسرار تازه‌ای بگویم.

هوش مصنوعی: کسی را ببر ما بیاور که فراتر از خیال و اندیشه‌ی عادی ایستاده و بتوان با او گفتگو کرد و از افکار و ایده‌هایمان به مرتبه‌ای بالاتر برسیم.

هوش مصنوعی: کسی که می‌خواهد از عذاب دوزخ عبرت بگیرد، تا زمانی که من از صد نوع راه و روش به او توضیح دهم، در این دوزخ ساکن خواهد بود.

هوش مصنوعی: کسی را نشان بده که در نظراتش به خود مشغول نیست و هر آنچه می‌بیند را از نظر خود نمی‌سنجد، تا بتوانم دلش را به عنوان نمونه‌ای از جهان بیان کنم.

هوش مصنوعی: کسی را معرفی کن که به اندازه‌ای بزرگ و بزرگوار باشد که از دل خود، عرش حق را به وجود آورد و مانند کوچک‌ترین نمادهای عالم را از حفظ بتواند بیان کند.

هوش مصنوعی: کسی را پیدا کن که در زندگی‌اش یک بار راستی را در میان مشکلات و چالش‌ها پذیرفته باشد تا بتوانم از آن حال و روز او در قیامت صحبت کنم.

هوش مصنوعی: به دنبال کسی هستم که مثل بومسلم، در روز و شب از دین دفاع کند و از صدق یار غار و حلم حیدر بگوید.

هوش مصنوعی: کجا کسی پیدا می‌شود که با اراده و همت خود از چرخش و دایره‌های زندگی به راحتی عبور کند، تا من بتوانم درباره‌اش بگویم که حتی هفت آسمان بر گرد دل او حلقه زده است.

هوش مصنوعی: شخصی در شرایط سختی قرار دارد که نتوانسته از این وضعیت نجات یابد، و من می‌خواهم بگویم که فرار کردن از این چالش‌ها بسیار دشوار است.

هوش مصنوعی: کسی را می‌خواهم که از عمق تاریکی‌ها یک قدم جلوتر بیاید تا بتوانم از نور و برکت او با خود بگویم.

هوش مصنوعی: ای کاش یک طوطی شیرین‌زبان پیش من باشد که هر زمان بتوانم با او گفتگوهای شیرین و دل‌نشینی داشته باشم.

هوش مصنوعی: کسی را پیدا کن که ارزش عشق را بشناسد، تا از عمق وجودم و از دشواری‌هایی که در عشق کشیده‌ام، داستانی بگویم.

هوش مصنوعی: به کسی نیاز دارم که با فکر تیز و دانش زیاد خود، بتواند در عمق این دریای ناشناخته من نشانه‌های شگفتی را بیابد و برایم بگوید.

هوش مصنوعی: شخصی مانند یک توپ در دریای عشق و آرزو سرگردان است تا بتواند به رازها و اسرار این میدان سبز دست پیدا کند.

هوش مصنوعی: اگر یکی از تیرک‌های طاقی وجود داشته باشد که جفت آن در ابعاد و ساختار دیده نمی‌شود، می‌توانم از این طاق مدور در مورد خرد و دانایی صحبت کنم.

هوش مصنوعی: کسی را بگویید که از یمن بویی خوش شنیده است، بویی از مشک تبتی و عود و عنبر برایم بگوید.

هوش مصنوعی: کسی که دارای روح و طبیعتی پاک و دل‌فهم باشد، می‌تواند به روشنی و وضوح درک کند و زیر هر کلامی، صدها راز پنهان را بیان کند.

هوش مصنوعی: کسی را بیاور که در سخن ورزی ماهر باشد و آرزوی منطق الطیر را داشته باشد، تا من بتوانم از روح و جانش با او صحبت کنم و بخواهم که سخنانم زیباتر و دلنشین‌تر شوند.

هوش مصنوعی: کیست آن اسکندر که به جستجوی حکمت و دانش آمده و دلش تشنه است، تا از صفات آب خضر و حوض کوثر سخن بگوید؟

هوش مصنوعی: کجاست فریدون که در عید قربانی‌ها را بدهد تا من در روز عید با صدای بلند "الله اکبر" بگویم؟

هوش مصنوعی: من به اشتباه سخن نگفتم، اما آیا کسی هست که مانند یک جنگجوی شجاع به مقابلم بیاید تا بتوانم صفات بد نفس کافر را به او بیان کنم؟

هوش مصنوعی: به چه مدت باید از نفس خودم سخن نگوییم؟ هزاران داستان و توضیح درباره او دارم که می‌توانم از هر طرف بیان کنم.

هوش مصنوعی: اگر من از دانشمندان دین باخبر بودم، هرگز با چنین بی‌رحمی درباره رهبران مردان نمی‌گفتم.

هوش مصنوعی: اگر من در دامنم چین‌هایی داشته باشم، این نشان می‌دهد که هر لحظه می‌توانم رازهای بزرگ مردان جهان را با دامن ترم برملا کنم.

هوش مصنوعی: من هیچ چیز اضافی ندارم جز کلام. اگر تو چیزی هستی، با آن چیز چگونه می‌توانم از دیوان و دفتر صحبت کنم؟

هوش مصنوعی: اگر از آن دریای معنی فقط یک قطره می‌بودم، برایم حاشا که من از بی‌اعتنایی و ذات سخن بگویم.

هوش مصنوعی: اگر در فضای حق فقط یک ذره نور داشته باشی، ممکن نیست که از نور خورشید بهره‌مند شوی.

هوش مصنوعی: ای کاش که تو در آن نور غرق می‌شدی جان من، زیرا اگر این‌گونه می‌بودی، می‌توانستم همه چیز را درباره‌ات بگویم.

هوش مصنوعی: اگر در سرزمین دین از قناعت بهره‌مند باشم، می‌توانم خود را فرمانروای عالم تصور کنم.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم معنی این بیت را به زبان ساده بیان کنم، می‌توان گفت: کودک در آغوش مادرش گاهی به حرف نمی‌آید و فقط در لحظات خاصی، مثال‌هایی از مسائل را به زبان می‌آورد. به عبارت دیگر، حتی اگر کودک در حال حاضر سکوت کرده باشد، در مواقع خاصی می‌تواند صحبت کند و چیزهایی را بگوید.

هوش مصنوعی: پروردگارا، در ایمانی که دارم کاستی نگذار. چرا که اگر غیر از تو در این دو جهان، خالق و پرورش‌دهنده‌ای وجود داشته باشد، من نمی‌توانم این را بگویم.

هوش مصنوعی: در زندگی تو تجلی عظمت و در مرگ، تجربه شادی و لذت من است. اگر با تو خود را برابر فرض کنم، به خوشبختی می‌رسم.

هوش مصنوعی: ای پروردگار، از نفس آلوده‌ام پاکم کن تا بتوانم مانند عیسی، خود را پاک و جاویدان معرفی کنم.

هوش مصنوعی: اگر دل عطار را پست و پایین بشماری، از بلندی شعر خود می‌توانم بگویم که از جایگاه هفت ستاره بالاتر است.