هوش مصنوعی: ای بزرگواران زیبا، به این گدایان رحم کنید، چون آن‌ها هنوز لباس خود را دارند. به کسانی که هیچ چیز ندارند، رحم کنید.

هوش مصنوعی: انسان‌ها نباید در دل رقبای خود جا بگیرند؛ مانند بت‌هایی که در کعبه قرار دارند. بنابراین، بهتر است از افرادی که بدگو هستند، بگذری و به آن‌ها اعتنا نکنی.

هوش مصنوعی: هرگاه تو به خون عاشقان خورده‌ای، اجازه نده که دیگران را به قتل برسانند. این کار را از کارهای نادرست بگذران.

هوش مصنوعی: برگ شادمانی است، پس بیا و با نی بنواز و آهنگ بیاورید تا بر جمع بی‌نوایان بخوانیم و شادی کنیم.

هوش مصنوعی: از زاهدان نپرسید که بیگانگان چه چیزی درباره حق‌شناسی می‌دانند، چون آنها از حال آشنایان اطلاعاتی ندارند.

هوش مصنوعی: آتشکده را به خاطر آن چهره سوزان جهان روشن کن تا پارسایان در سرزمین پارس برای تو سجده کنند.

هوش مصنوعی: خسروان، یعنی پادشاهان و بزرگ‌زادگان، به بندگان بی‌نوا و نیازمند بخشش می‌کنند، اما این دسته از افرادی که خود را ستایش می‌کنند، هرگز به یاد خدا نمی‌آورند.

هوش مصنوعی: ما با عشق دچار درد و رنج هستیم و تنها درمان ما وصال و نزدیک شدن به آن عشق است. ای پزشک، تو آخرین امید ما هستی، پس برای کسانی که هیچ دارو و درمانی برای دردشان وجود ندارد، چاره‌ای بیندیش.

هوش مصنوعی: عندلیبان (پرندگان زیبا) به خاطر گل‌ها پریشان‌اند و نغمه‌سراها به ستایش حیدر (علی) مشغول سرودن اشعار خود شده‌اند.