هوش مصنوعی: این یک موضوع شگفت‌انگیز است که من به سؤالی پاسخ می‌دهم.

هوش مصنوعی: در وجود من هستی و نیستی جمع شده‌اند، شگفت‌انگیز است که مانند تصویری در آینه یا ماهی در آب منعکس شده‌اند.

هوش مصنوعی: تا کی باید ای چشمه‌ی سبز و زیبا، پنهان بمانی؟ مردم تشنه در تلاطم سراب‌ها جان می‌سپارند.

هوش مصنوعی: پروانه‌ای که جانش در کنار شمع قرار دارد، چشمانش به روی آفتاب دوخته شده است و تمام وجودش را وقف این روشنایی کرده است.

هوش مصنوعی: وقتی تو هستی، چطور می‌توانم درک کنم که من کی هستم؟ چگونه می‌تواند هفت دریا در یک حباب جا بگیرد؟

هوش مصنوعی: اما اگر قطره‌ای از دریا را نبیند، چگونه می‌تواند از ابرها آب ببارد؟

هوش مصنوعی: یار به مانند شعله‌ای است که می‌تواند حجاب و پرده‌ها را بسوزاند و راه را برای رسیدن به او باز کند.

هوش مصنوعی: از حال بی‌خودی و سرخوشی زهد به ستوه آمده‌ام، ای ساقی! بیا و برایم جام شراب بریز.

هوش مصنوعی: یک شبی، در سن پیری، به در خانه‌ات می‌آیم تا یاد جوانی‌ام را تازگی ببخشم.

هوش مصنوعی: من به شدت تشنه یک جرعه از آن لب‌های سرخ و زیبا هستم و این عطش من را به شدت می‌سوزاند. ای ساقی، به کمک من بیا.

هوش مصنوعی: با نیت خالص مانند مرتضی، از آتش نگرانی نیست؛ زیرا طلاي ناب که از آتش گذشته و پاک‌تر می‌شود.

هوش مصنوعی: کیست این نوازنده که با مهارت سازهای مختلفی مثل ارغنون، بربط، عود و رباب می‌نوازد؟

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که بدون داشتن حمایت و پیوستگی (طناب)، این خیمه‌ی آسمانی (نیلی) نمی‌تواند پابرجا بماند. اما عشق و محبت تو به او، مانند طنابی است که او را استوار نگه می‌دارد. به عبارت دیگر، وجود مهر و محبت تو برای او به عنوان یک عامل قوی و حمایتی عمل می‌کند.

هوش مصنوعی: بنابراین، تمام ذرات دنیا به‌صورت جداگانه، کوچک و جزیی هستند و جلوه‌ی زیبای تو مانند تابش خورشید درخشان است.

هوش مصنوعی: در عشق او، دیگر از جدایی و دوگانگی دست بکش و به سادگی و وحدت بین خود و او برس.