هوش مصنوعی: چشمان زیبایت اگرچه بیمار و ناتوان است، اما هر کجا که نگاه کنی، سربازان عشق سقوط کرده و بی‌جان مشاهده می‌شوند.

هوش مصنوعی: بار هجرت بر دوش دل سنگین است، اما برای کسی که با ایمان است، آن را آسان بدان. گویا این بار بر دوش کوه هم نیست که بسیار سنگین باشد.

هوش مصنوعی: آب حیات که اسکندر به دنبالش رفت و نتوانست پیدا کند، نشانه‌ای است بر این که تو نشانه‌ای روشنی بر آن چشمه‌ای.

هوش مصنوعی: ای مه زیبا و دلربا، تو را به یاد یعقوب می‌اندازم که به خاطر عشق به فرزندش، در زمین مصر در رنج و苦 زندگی می‌کند. بدان که او اکنون در ذلت و فقر به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: اگرچه زیبایی چهره‌ات اگر آثار چین و چروک داشته باشد، اما در برابر عشق‌ورزان، زیبایی تو بسیار دلرباست.

هوش مصنوعی: من از حوادث روزگار هیچ غمی ندارم، زیرا پیشوای من در این دنیا همیشه ای است که مرا از دردها و مشکلات محافظت می‌کند.

هوش مصنوعی: شیخ فرزانه ما که عاقل است، به خاطر عشق و دیوانگی تو دچار حسرت و اندوه می‌شود و این احساس او را نابود می‌کند.

هوش مصنوعی: عشق تو مانند آتش نمرود است، پس بگذار که من از این آتش در حال سوختن باشم؛ زیرا من با این آتش، باغی همانند باغ خلیل نیز دارم.

هوش مصنوعی: در روز وصال و دیدار، بی‌خیال هر چیزی باش و نگران نباش؛ زیرا در جشن و شادی، حتی قربانی کردن نیز از ارزش و اهمیت بالایی برخوردار است.

هوش مصنوعی: اگرچه گناه نوشندگان شراب بزرگ و قابل توجه است، اما بخشش خداوند بزرگ و مهربان نیز بسیار عظیم و قابل احترام است.

هوش مصنوعی: اگر با موهای پریشان او پیامی داری، هنگامی که نسیم صبح وزیدن می‌گیرد، به آن بگو که این پیام نشانه‌ای برای عشق است.

هوش مصنوعی: اگر به عمره و حج بروی و آن‌ها را به‌طور کامل انجام ندهی، ای شیخ، بدان که در این موضوع محبت آن کسی که معشوق توست نقش و اهمیت زیادی دارد.

هوش مصنوعی: من به دامان حسین، شاه شهید، پناه بردم، زیرا تو به مانند شیر و گرز، قهرمان و شجاع هستی.