هوش مصنوعی: ای نازنین، موهای زیبایت را بیفشان و دل عاشقان را در دام زیبایی‌ات به اسیری بگیر. نگاه تو، مانند آفتی است که دل‌های جوان را به آشفتگی می‌اندازد.

هوش مصنوعی: اگر دل از زلف تو بگیرد و ناله‌ای سردهد، جای تعجبی نیست که در شب تار، صدای اندوهین پرنده‌ای اسیر را بلند کند.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی که نرگس بیمار از درد در آغوش تو بیفتد، به او بگو که موهایت را به بوی خوش عطر بفروشد.

هوش مصنوعی: به سفر رفته و حالا برگشته‌ام و بسیار مشتاق تو هستم. اگر امروز شب، خبری از وصال و دیدار تو بیاید، چقدر خوشحال خواهم شد.

هوش مصنوعی: به جز آن چشمان سیاه که زیر ابرویت خم شده، آیا کماندار دیگری وجود دارد که همچون آهویی در چراگاه‌ها به چنگ بیفتد؟

هوش مصنوعی: بدون دلیل، چشم تو هیچ زمانی همراه با عشق نبود و هیچ سلطان و فرمانروایی بدون ارتش نتوانسته است بر زمین تسلط یابد.

هوش مصنوعی: ای یوسف گرانقدر، من در چاه عشق تو گرفتار شدم. ای زیبایی زلف‌هات، مرا در آغوش بگیر و نجاتم بده.

هوش مصنوعی: دل بی‌بهانه مشغول غم دوست بود و حالا به ویرانی رسیده است. ای عشق، برخیز که عقل برای ترمیم و بهبود آمده است.

هوش مصنوعی: مردی حبشی به خاطر جذابیت خال روی تو به او دلبسته شده است و مانند کودکانی که در معبدهای هندوها در کشمیر هستند، احساس غریبی و دوری می‌کند.

هوش مصنوعی: یوسف که دلش به زنجیر زلف تو گرفتار شده، هیچ‌کس نمی‌تواند میهمانی را که به زنجیر کشیده شده، بکشد.

هوش مصنوعی: تعجبی ندارد اگر تصویر زیبا و با ناز و زیبایی که از تو در دل ها نقش بسته، از بین برود، چراکه خود تو به قدری زیبا هستی که همه چیز را تحت الشعاع قرار می‌دهی.

هوش مصنوعی: چشم من برای زیبایی ابروی تو مخصوص شده است، پس با شدت آن را بکش که قلبم مانند تیر در تیرکمان نشانه‌گیری می‌کند.

هوش مصنوعی: دیروز در خواب، در آغوش زلف تو بودم. حالا می‌پرسم که این خواب آشفته ما چه معنایی دارد و چگونه تعبیر می‌شود.