هوش مصنوعی: زیبایی آن مروارید که از دریا جدا نیست، همانند عشق است که هیچ پایانی ندارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که از عشق خالی باشد، مانند خانه‌ای است که بدون بنیاد و پایه است و نمی‌تواند استوار بماند.

هوش مصنوعی: اگر چشم عاشق اشکی نریزد، باید بدانیم که آن ابر وجود دارد اما بارانی نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: حاجب پادشاه، عقل و جانم را به خاطر عشق سوزاند، اما من شکرگزارم که دربان عشق نیستم.

هوش مصنوعی: وجود این دنیا تو را به مشکلات و ناپاکی‌ها گرفتار کرد، اما خوش به حال کسی که تحت تأثیر این مسائل قرار نگرفته و پاک و بی‌آلایش باقی مانده است.

هوش مصنوعی: باید انسان با حلم و بردباری رفتار کند، اما افسوس که بیدل، یعنی آن کسی که دلی آشفته دارد، این صبر را ندارد.

هوش مصنوعی: زمانی که موهای او به هم ریخته و شانه‌اش از دست رفته، این سر دیوانه دیگر سامان و نظمی ندارد.