هوش مصنوعی: خردی که مانند یک کودک در مدرسه است، به من آرامش نده و من را تحت تاثیر قرار نده. چشمانم پر از عشق و شگفتی هستند.

هوش مصنوعی: شیر جنگل، آهویی را نگاه می‌کند و دستانش در چنگال تو اسیر شده است.

هوش مصنوعی: بیدار شو ای منبع خرد، زیرا عشق همچون شعله‌ای در دشت زندگی‌ات می‌درخشد و جرقه‌هایی از آن پخش می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی یار شاداب و مخمور شب چادر را کنار می‌زند، ای کاش شمع را از محل خواب خود خارج کنی.

هوش مصنوعی: اگر به دنبال میوه‌ای تلخ و دردناک باشی، باید بدانی که این میوه تو را به یاد یار محبوبت می‌اندازد، که دردناک و سنگین است.

هوش مصنوعی: آب گرمی و حرارت آتش را می‌گیرد و سردی زمستان را از بین می‌برد.

هوش مصنوعی: اگر در باغ قامت بلندی مثل سرو باشد، چه لذتی از زیبایی باغ خواهی برد؟

هوش مصنوعی: خط سبز تو مانند لبی است که طوطی به شکرستانت آمده و نشان می‌دهد که زیبایی و لطافت در احوال تو وجود دارد.

هوش مصنوعی: تو از من پرسیدی که نام کدام پرنده شنگول و شاداب از گلستان توست و چرا اینقدر دلخور و پریشانم؟

هوش مصنوعی: اگر مرا طرد کنی، در میان سگ‌ها پناه می‌برم و به تو پناه آورم.