امیر معزی » قصاید » شمارهٔ ۶۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تاج دنیا و دین خداوند است</p></div>
<div class="m2"><p>در همه کارها خردمندست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>در خراسان و در عراق امروز</p></div>
<div class="m2"><p>کیست کاو را به زهد مانندست</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>چر‌خ را با بقای دولت او</p></div>
<div class="m2"><p>تا جهان است عهد و سوگندست</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>عقل او را قیاس نتوان کرد</p></div>
<div class="m2"><p>کس نداند که عقل او چندست</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>چشم دین روشن از سعادت اوست</p></div>
<div class="m2"><p>چشم او روشن از دو فرزندست</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>آن یکی داوری است قلعه‌گشای</p></div>
<div class="m2"><p>وین دگر خسروی عدو بندست</p></div></div>
<div class="b" id="bn7"><div class="m1"><p>نازش هر دو پادشاه بدوست</p></div>
<div class="m2"><p>هر دو را مادر و خداوندست</p></div></div>
<div class="b" id="bn8"><div class="m1"><p>بنده تشریف او همی خواهد</p></div>
<div class="m2"><p>که به مدحش‌گهر پراکندست</p></div></div>
<div class="b" id="bn9"><div class="m1"><p>خیر او از جهان‌گسسته مباد</p></div>
<div class="m2"><p>که نکوکار و نیک پیوندست</p></div></div>

شمارهٔ ۷۰

تاج دنیا و دین خداوند است
در همه کارها خردمندست
در خراسان و در عراق امروز
کیست کاو را به زهد مانندست
چر خ را با بقای دولت او
تا جهان است عهد و سوگندست
عقل او را قیاس نتوان کرد
کس نداند که عقل او چندست
چشم دین روشن از سعادت اوست
چشم او روشن از دو فرزندست
آن یکی داوری است قلعه گشای
وین دگر خسروی عدو بندست
نازش هر دو پادشاه بدوست
هر دو را مادر و خداوندست
بنده تشریف او همی خواهد
که به مدحش گهر پراکندست
خیر او از جهان گسسته مباد
که نکوکار و نیک پیوندست

شمارهٔ ۶۸

شمارهٔ ۶۹

تاج دنیا و دین خداوند است

در خراسان و در عراق امروز

کیست کاو را به زهد مانندست

چر‌خ را با بقای دولت او

تا جهان است عهد و سوگندست

عقل او را قیاس نتوان کرد

کس نداند که عقل او چندست

چشم دین روشن از سعادت اوست

چشم او روشن از دو فرزندست

آن یکی داوری است قلعه‌گشای

وین دگر خسروی عدو بندست

نازش هر دو پادشاه بدوست

هر دو را مادر و خداوندست

بنده تشریف او همی خواهد

که به مدحش‌گهر پراکندست

خیر او از جهان‌گسسته مباد

که نکوکار و نیک پیوندست

شمارهٔ ۶۹

اطلاعات