اهلی شیرازی » رباعیات گنجفه » صنف هفتم که برات است و کم براست » بخش ۸ - برگ هشتم پنج برات است

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای در کَفِ خَلْق از کَرَمَت، وَجْهِ طَرَب</p></div>
<div class="m2"><p>با لُطْف تو بی‌وَجْه بُوَد نامِ طَلَب</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از دستِ تُهی، پیشِ تو، پنج اَنْگُشْتَم</p></div>
<div class="m2"><p>گر پنج بَرات در کَف آرد چه عَجَب؟</p></div></div>

بخش ۹ - برگ نهم چهار برات است

ای در کف خلق از کرمت وجه طرب
با لطف تو بی وجه بود نام طلب
از دست تهی پیش تو پنج انگشتم
گر پنج برات در کف آرد چه عجب

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی از رحمت و لطف خداوند سخن می‌گوید. شاعر از قدرت و کرم خداوند یاد می‌کند و می‌گوید که در حضور او، حتی در شرایطی که چیزی در دست ندارد، نیازی به طلب و درخواست نیست. او به استعاره به پنج انگشت اشاره می‌کند که نشان‌دهنده‌ی ناتوانی است و تأکید می‌کند که حتی اگر چیزی در دست داشته باشد، در برابر بزرگی خداوند ناچیز است.

بخش ۷ - برگ هفتم شش برات است

بخش ۸ - برگ هشتم پنج برات است

هوش مصنوعی: ای کسی که با کرامت تو، چهره‌ی خوشی و شادی در دست مردم است، با لطفت، درخواست عشق بی‌سبب و بی‌هیچ عنوانی وجود دارد.

ای در کَفِ خَلْق از کَرَمَت، وَجْهِ طَرَب

با لُطْف تو بی‌وَجْه بُوَد نامِ طَلَب

هوش مصنوعی: اگر دستم خالی باشد و فقط پنج انگشت داشته باشم، عجیب نیست اگر این پنج انگشت بتواند پنج نامه یا پیغام در دستانم قرار دهد.

از دستِ تُهی، پیشِ تو، پنج اَنْگُشْتَم

گر پنج بَرات در کَف آرد چه عَجَب؟

بخش ۸ - برگ هشتم پنج برات است

اطلاعات

برگردان به زبان ساده