هوش مصنوعی: من که در فراق او غمگین و بیچاره‌ام، زندگی‌ام بستگی به یک نگاه از جانب او دارد.

هوش مصنوعی: ما تحت تأثیر بی‌توجهی‌های دیگران هستیم و هرگز از ساقی چیزی نمی‌خواهیم، زیرا هر جرعه‌ای که به ما می‌دهد، بی‌مزه و تلخ است و فقط یادآور غم‌های اوست.

هوش مصنوعی: مدت زیادی است که او در مدرسه مشغول مباحثه درباره وجود و عدم خود است.

هوش مصنوعی: فقط در دل ما تصویری از او شکل می‌گیرد، چون این آینه‌ای که نشان می‌دهد، همان جام جمشید اوست.

هوش مصنوعی: جانم فدای قلم آن کسی که این چهره‌ی زیبا همه حاصل هنر و طراحی اوست.

هوش مصنوعی: با باد نمی‌توان خبر او را رساند، اما کسی جز باد نمی‌تواند به حریم مقدس او نزدیک شود.

هوش مصنوعی: دوستان همه از خوشی و لذت‌های پیوسته خود در حال شادمانی هستند، اما شادی من به خاطر غم و اندوهی است که دائما با من همراه است.