هوش مصنوعی: جهان به خاطر اندوه و غم نظرعلی تاریک شد و دریا به خاطر یاد او اشک ریخت و خون گریست.

هوش مصنوعی: ابر مانند یک قطیفه نرم و لطیف به زمین می‌افتد و در کنار، از حالت و حال و هوای علی صحبت می‌کند.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای به سوی من آمد و به شوق و هیجان از من پاسخ و سوالی را خواست.

هوش مصنوعی: کوه از کنار خود بخشی را جدا کرد و در شست‌وشوی حرام و حلال، توجه و دقت کرد.

هوش مصنوعی: کمتر کسی را دیده‌ام که جانش را به زاویه‌ای بسپارد و از بخشش و نعمت محروم باشد.

هوش مصنوعی: آدمی که از وابستگی‌ها و قید و بندها رها شده، دیگر به جذبات و دنیای مادی توجهی ندارد؛ او مانند درختی است که فقط به میوه‌ها و سایه‌اش فکر می‌کند.

هوش مصنوعی: بنگر که شواهد و نشانه‌ها به چه نقطه‌ای قرار گرفته‌اند، زیرا زمانی که نگاه عمیق‌تری داشته باشی، کلمات به خودی خود کوتاه می‌شوند و عمق نگاه به کلام تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: دلدارم که از چنگ و دندانی رها شده، وقتی به خانه‌ام آمد، در گوشه‌ای نشسته و با خیال علی به تفکر فرو رفته است.

هوش مصنوعی: ناگهان چهره زیبا و خوشبخت او را دید و دوباره از ویژگی‌ها و صفات او آگاه شد.

هوش مصنوعی: شخصی اشاره می‌کند که حقیقتی درباره سال مرگ فردی وجود دارد. وقتی از او می‌پرسند که آن حقیقت چیست، او نام "جمال" و "نظرعلی" را می‌آورد. این نشان دهنده‌ی اهمیت و تأثیر این اشخاص در زندگی و اطرافیانشان است.