ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ  ۱۲۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای درد و غم تو راحت جان و تنم</p></div>
<div class="m2"><p>دانی ز چه شکوه از فراقت نکنم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از بس که به لب آمد و برگشت ز بیم</p></div>
<div class="m2"><p>پای به لب آمدن ندارد سخنم</p></div></div>

شمارهٔ  ۱۲۸

ای درد و غم تو راحت جان و تنم
دانی ز چه شکوه از فراقت نکنم
از بس که به لب آمد و برگشت ز بیم
پای به لب آمدن ندارد سخنم

شمارهٔ  ۱۲۶

شمارهٔ  ۱۲۷

ای درد و غم تو راحت جان و تنم

دانی ز چه شکوه از فراقت نکنم

از بس که به لب آمد و برگشت ز بیم

پای به لب آمدن ندارد سخنم

شمارهٔ ۱۲۷

اطلاعات