ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ  ۱۱۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دایم ز تو من کرانه ای میجستم</p></div>
<div class="m2"><p>زیبارویی یگانه ای میجستم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از بخشش بی جای تو مجنون گشتم</p></div>
<div class="m2"><p>رنجیدن را بهانه ای میجستم</p></div></div>

شمارهٔ  ۱۱۶

دایم ز تو من کرانه ای میجستم
زیبارویی یگانه ای میجستم
از بخشش بی جای تو مجنون گشتم
رنجیدن را بهانه ای میجستم

شمارهٔ  ۱۱۴

شمارهٔ  ۱۱۵

دایم ز تو من کرانه ای میجستم

زیبارویی یگانه ای میجستم

از بخشش بی جای تو مجنون گشتم

رنجیدن را بهانه ای میجستم

شمارهٔ ۱۱۵

اطلاعات