ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ  ۱۰۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>هند وی سر زلف تو ای کافر کیش</p></div>
<div class="m2"><p>گر میل ندارد که بدزد و دل خویش</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از بهر چه بینمش بر اطراف رخت</p></div>
<div class="m2"><p>چون دزد به ماهتاب پیچان بر خویش</p></div></div>

شمارهٔ  ۱۰۶

هند وی سر زلف تو ای کافر کیش
گر میل ندارد که بدزد و دل خویش
از بهر چه بینمش بر اطراف رخت
چون دزد به ماهتاب پیچان بر خویش

شمارهٔ  ۱۰۴

شمارهٔ  ۱۰۵

هند وی سر زلف تو ای کافر کیش

گر میل ندارد که بدزد و دل خویش

از بهر چه بینمش بر اطراف رخت

چون دزد به ماهتاب پیچان بر خویش

شمارهٔ ۱۰۵

اطلاعات