مناجات شمارهٔ ۳۷
الهی ادای شکر ترا هیچ زبان نیست و دریای فضل ترا هیچ کران نیست و سر حقیقت تو بر هیچکس عیان نیست، هدایت کن بر من رهی که بهتر از آن نیست.
یارب ز ره راست نشانی خواهم
از بادهٔ آب و خاک جانی خواهم
از نعمت خود چو بهره مندم کردی
در شکر گزاریت زبانی خواهم
مناجات شمارهٔ ۳۶: الهی ای سزای کرم، ای نوازندهٔ عالم، نه با وصل تو اندوه است و نه با یاد تو غم.مناجات شمارهٔ ۳۸: الهی ما از غافلانیم نه از کافرانیم ، نگاهدار تا پریشان نشویم و در راه آر تا سرگردان نشویم.
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: سید جابر موسوی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
الهی ادای شکر ترا هیچ زبان نیست و دریای فضل ترا هیچ کران نیست و سر حقیقت تو بر هیچکس عیان نیست، هدایت کن بر من رهی که بهتر از آن نیست.
هوش مصنوعی: ای خدای من، زبانها و بیانها قادر نیستند تا شکر و سپاس تو را به خوبی ادا کنند و دریای رحمت و فضیلت تو هیچ حد و مرزی ندارد. حقیقت وجود تو برای هیچکس به روشنی و وضوح تمام آشکار نیست. پس بر من راهی را بنما که بهتر و برتر از آن وجود ندارد.
یارب ز ره راست نشانی خواهم
از بادهٔ آب و خاک جانی خواهم
هوش مصنوعی: ای خدا، من از تو میخواهم که نشانی از راه راست به من بدهی، چرا که به زندگیای که از خاک و آب نشأت گرفته، نیازمندم.
از نعمت خود چو بهره مندم کردی
در شکر گزاریت زبانی خواهم
هوش مصنوعی: چون مرا از نعمتهای خود بهرهمند ساختی، پس میخواهم زبانی برای شکرگزاریات داشته باشم.
حاشیه ها
1398/07/20 12:10
مصطفی
بیت اول دو جا ایراد دارد. به متن اصلی دسترسی نداشتم تا عبارت دقیق را پیدا کنم اما فکر میکنم درست آن باید به صورت زیر باشد:
یا رب ز ره راست نشانی خواهم از بادهی آب و خاک جانی خواهم