مناجات شمارهٔ ۱
الهی یکتای بی همتایی، قیوم توانایی، بر همه چیز بینایی، در همه حال دانایی، از عیب مصفایی، از شرک مبرایی،اصل هر دوایی، داروی دلهایی، شاهنشاه فرمانفرمایی، معزز بتاج کبریایی، بتو رسد مُلک خدایی.
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خوانش ها
مناجات شمارهٔ ۱ به خوانش زهرا شیبانی
مناجات شمارهٔ ۱ به خوانش بهروز توحیدیان
مناجات شمارهٔ ۱ به خوانش مهران رفیعی
حاشیه ها
مناجات روح بخشی هست
شیخ در جایی میفرمایند:
یا رب به محمد و علی و زهرا،یا رب به حسین و حسن آل عبا،از لطف برآر حاجتم در دو سرا،بی منت خلق یا علی اعلی
در وصف کردن خداوندگار ،هر چه گویی کم است ...
تفسیر ابیات فوق؛
از مناجات نامه عارف و دانشمند بزرگوار قرن چهارم. شیخ پس از ذکر نام ذات احدیت میفرماید، خدایا دلی پاک و جانی آگاه به معرفت تو عطا کن که بتوانم با ناله های سحرگاهی که طلوع نور را نوید میدهد خود را به تو زنده کنم.
و اراده ای عطا کن که اول از خود بیخود شده و تمام خودبینی ها و غرورم را از بین برده و سپس به درگاه خودت مرا راهنمایی فرما. الهی آمین
چه ادمایی